2 ἄποπτος, -ον
visible
ὅπως μὴ ἄ. ἔσται ἡ Κορινθία ἀπὸ τοῦ χώματοςArist.Pol.1274a40
•subst.
ἐν ἀπόπτῳ ἔχεινhabitar en un lugar visible Arr.An.2.1073,
ἑστιώμενος ἐν ἀπόπτῳI.AI 13.380,
ἐν ἀπόπτῳ τίθενται τὸν χάρακαD.H.2.54, cf. Arr.Ind.4.7.