2 ἄποπτος, -ον


visible ὅπως μὴ ἄ. ἔσται ἡ Κορινθία ἀπὸ τοῦ χώματος Arist.Pol.1274a40
subst. ἐν ἀπόπτῳ ἔχειν habitar en un lugar visible Arr.An.2.1073, ἑστιώμενος ἐν ἀπόπτῳ I.AI 13.380, ἐν ἀπόπτῳ τίθενται τὸν χάρακα D.H.2.54, cf. Arr.Ind.4.7.